20037

 Późno już, otwiera się noc

"Sen podchodzi do drzwi

Na palcach jak kot

Nadchodzi czas ucieczki na aut

Gdy kolejny mój dzień

Wspomnieniem się stał

Jaki był ten dzień, co darował, co wziął

Czy mnie wyniósł pod niebo, czy zrzucił na dno

Jaki był ten dzień, czy coś zmienił czy nie

Czy był tylko nadzieją na dobre i złe...

Łagodny mrok zasłania mi twarz

Jakby przeczuł, że chcę być sobą

Chociaż raz

Nie skarżę się, że mam to co mam,

Że przegrałem coś znów i jestem tu sam

Jaki był ten dzień, co darował, co wziął

Czy wyniósł mnie pod niebo, czy zrzucił na dno

Jaki był ten dzień, czy coś zmienił czy nie

Czy był tylko nadzieją na dobre i złe..."

Moja piosenka...  Ile tych dni już było? Zdaje się, że 20037, to dużo, czy mało? 

Niekiedy wydaje mi się, że już bardzo dużo. Zawsze wtedy, gdy coś mi nie wyszło, kiedy jest mi smutno, kiedy nie potrafię dojść do porozumienia sama ze sobą. Ostatnio dzieje się tak dość często. 

Końcówka roku. Czas podsumowań. Czy warto wracać do tego, co było? Czy warto czekać na to, co będzie?

Nie potrafię sobie na to pytanie odpowiedzieć. 

Ciągle szukam właściwej odpowiedzi.