20549

 Powoli dochodzę do siebie, po  wizycie u lekarza. Zadziałało prawo Murphy'ego. Wszystko, co mogło pójść źle- źle poszło. Tak długo, jak dzisiaj- nigdy jeszcze nie trwała wyprawa do cholernej Łodzi. 

Wizyta u lekarza na godzinę trzynastą, ale trzeba być rano, bo konieczne badania musze wykonać w dniu wizyty. Więc wyjazd o siódmej rano, żeby zdążyć. Najpierw podstawowe- tu poszło w miarę przyjaźnie, aż zaskoczona byłam, bo odkąd sięgnę pamięcią, kolejka do punktu pobrań wiła się zawsze jak wściekły wąż. A tu- dziesięć minut stania i gotowe. Może dlatego, ze piątek?

Dalej nie było już tak miło. 

Kolejne badanie - sprzęt zepsuty od dwu miesięcy. Nie zrobią. Trzeba jechać na Pomorską, tam wyznaczą termin - czyli jeszcze jedna wizyta w tym cholernym mieście. I nie ma po co wchodzić do lekarza bez tego badania. Robię je raz na rok i zawsze jest pod górkę.  A to zmiana adresu przychodni, bo covid, a to gówno wybiło rurami i zalało podłogę w pomieszczeniu, gdzie wykonuje się badanie i nowy termin nie wiadomo kiedy, a to - sytuacja, jak dzisiaj. 

Zastanawiające jest jedno- mają numer telefonu, żeby dzwonić, jakby co, ale jeszcze się nie zdarzyło, żeby zadzwonili. Za to zaraz po podaniu go w rejestracji, czy w przychodni, czy w szpitalu, gdzie czasem leżę- za kilka minut dzwoni jakiś palant/ka, w sprawie promocyjnej ceny na zakup garów, srarów i innych dzikich węży. Na numer oficjalnie zastrzeżony. Ktoś dorabia handelkiem numerami?

Uporem, prośbą i groźbą - udało się jednak zrobić to badanie, jest z czym wracać przez pół miasta do lekarza. Nawet kilka minut przed wyznaczoną wizytą. zaraz wejdę. Taaak? No, to się,  kobieto, zdziwisz...  Weszłam. Grubo po szesnastej, ***wa mać! W domu byłam przed dwudziestą. I żeby choć dobre wieści od lekarza, a tu... dupa blada. 

Następna mordęga w Códoffnym Mieśćie Uć za trzy miesiące.